¡Maravillas del Perú, wonderful and magical land! : พิพิธภัณฑ์ Bruning

พิพิธภัณฑ์Brüningผู้บุกเบิกใน Lambayeque

Enrique Brüning

ผู้สร้างพิพิธภัณฑ์เอ็นริเกบรูนิง (ฮอฟเฟลด์เยอรมนี 20 สิงหาคม 2391; บอร์เดโฮล์มเยอรมนี 2 กรกฏาคม 2471) เป็นนักวิจัยวิศวกรเครื่องกลนักธรรมชาติวิทยานักโบราณคดีชาติพันธุ์วิทยานักถ่ายภาพและนักสะสมโบราณวัตถุ

ฮันส์เฮ็นในฐานะวิศวกรเครื่องกลและอายุ 27 ปีตัดสินใจมาที่เปรูมาถึงท่าเรือแคลโลในปี 1875 จากนั้นเขาก็มาถึงท่าเรือเอเทนแห่งชีไกลเลเพื่อทำงานเป็นช่างเครื่องที่ไร่น้ำตาลในPátapo ในไม่ช้าเขาก็เริ่มเยี่ยมชมบ้านไร่ใกล้เคียง ตั้งแต่ปี 1894 เขาเป็นที่รู้จักในนามเอ็นริเก

ความสนใจของนักโบราณคดีเริ่มต้นขึ้นในปี 1883 ตั้งแต่นั้นมาBrüningได้ใช้กล้องของเขาถ่ายภาพสิ่งก่อสร้างที่เก่าแก่ที่สุดและผู้อยู่อาศัยในสมัยนั้น ช่างภาพมือสมัครเล่นและนักวาดภาพที่ดีเขาสร้างแผนคุณภาพสูง บันทึกมากกว่าสองพันภาพบนแผ่นกระจกในภาพยนตร์เชิงลบและบวก การซื้อและรวบรวมเซรามิกโลหะหินมีค่าและไม้แกะสลักเสร็จแล้วด้วยชาติพันธุ์วิทยาโบราณคดี เขาเป็นคนที่รักและนับถือ

เมื่อเขาอายุ 49 ปี (1897) และทำงานยี่สิบปีในเปรูเขากลับไปยังประเทศของเขา ทำไลบรารีและลิงก์กับสถาบันระดับบนให้เสร็จสมบูรณ์ เขากลับมาที่เปรูในปี 2441 และ 2445 ในBrüningเข้ามามีส่วนร่วมในการเดินทางเพื่อค้นหาเส้นทางที่มีความเสี่ยงระหว่างMarañonอ่างและชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกพร้อมด้วยเสาเอดูอาร์โดเดอ Habich และมานูเอลอันโตนิโอ Mesones Muro มานูเอล Brüningเขียนคำอธิบายเกี่ยวกับชาติพันธุ์ของชนเผ่า Aguaruna

ชาว Muchik ทางเหนือของเปรูหลีกเลี่ยงคนแปลกหน้า แต่Brüningได้รับความไว้วางใจจากเขา เขายังคงอาศัยอยู่ใน Villa de Eten เพื่อศึกษาภาษา muchik และเผยแพร่พจนานุกรมในปี 1917 เขาเป็นนักเขียนสิ่งพิมพ์และบทความอื่น ๆ ที่เขาตีพิมพ์ในนิตยสารภาษาเยอรมัน Anthropophyteia และ Globus Brüningนักไวโอลินและคนรักดนตรีใช้กระบอกขี้ผึ้งและเพลงที่บันทึกในภาษาถิ่นของตัวเอง ต้นฉบับถูกเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์มานุษยวิทยาแห่งฮัมบูร์กของเยอรมนีพวกเขาเป็นคนแรกที่บันทึกเพลงยอดนิยมในเปรู

ใน 50 ปีที่เขาอยู่ในเปรูเขาซื้อและสะสมเซรามิกส์ ในปี 1916 เขามีจำนวนมากจนเขาตัดสินใจขายส่วนหนึ่งของสะสมของเขาไปยังรัฐเปรู ชิ้นส่วนเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของพิพิธภัณฑ์ภูมิภาคแห่งแรกของเปรูที่ตั้งอยู่ในบ้านของเขาซึ่งตั้งแต่วันที่ 10 กรกฎาคม 1921 ได้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งBrüning Brüningเป็นกรรมการที่ได้รับการแต่งตั้งครั้งแรก เขาเป็นเวลาสั้น ๆ ในที่ทำงานและมี 77 ปีและสุขภาพไม่สบายลาออกไป 17 มิถุนายน 2468 บ่ายวันฝนตกโดยไม่มีใครยิงเขาในพอร์ต Eten ในเยอรมนีภาวะหัวใจหยุดเต้นกะทันหันทำให้ชีวิตของเขาในวันที่ 2 กรกฎาคม 1928

พิพิธภัณฑ์

พิพิธภัณฑ์โบราณคดีแห่งชาติBrüningตั้งอยู่ในเมืองลัมบาเยเกประเทศเปรู มันมีของสะสมชิ้นโบราณคดี Lambayeque, Mochicas, Chavín, Vicús, Inca, Chimú Brüningเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งแรกในภูมิภาค Lambayeque และเป็นหนึ่งในความพยายามครั้งแรกในการแสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งทางวัฒนธรรมของเปรูตอนเหนือ

มันแสดงให้เห็นในสวน Naylamp ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ของ Lambayecan กษัตริย์; ด้านหน้าของอาคารมีจิตรกรรมฝาผนังสีสันสดใส การตกแต่งภายในของอาคารหลักมีสี่ระดับระหว่างทางเดินและห้องโถงของมันถูกเปิดเผยมากกว่า 1,400 ชิ้นโบราณคดีที่แสดงเทคโนโลยีที่ทันสมัยและคุณภาพศิลปะของชาวเปรูโบราณ ผลงานที่สำคัญที่สุดย้อนหลังไปกว่า 10,000 ปี สถานที่แรกที่พิพิธภัณฑ์Brüningดำเนินการคือบ้านของ Hans Heinrich Brüningในปี 1921 ที่ถนน San Roque 271 ถนนสำนักงานใหญ่ปัจจุบันเปิดในปี 1966 และได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลเยอรมัน ระหว่างปีพ. ศ. 2548 และ 2549 ได้มีการออกแบบภายใต้การอุปถัมภ์ของรัฐบาลเยอรมัน

นิทรรศการถาวร

ห้องทองคำ: ในสภาพแวดล้อมนี้หนึ่งในคอลเล็กชั่นช่างทองที่สำคัญที่สุดของอเมริกาได้รับการอนุรักษ์ (500 ชิ้น) รวมถึงชิ้นส่วนที่พบในหลุมฝังศพของ Lord of Sipán

ห้องโถงนิทรรศการ Hans Heinrich Brüning: ห้องนี้แสดงมรดกทางโบราณคดีและประวัติศาสตร์ของผู้ก่อตั้ง 50 ปี

ห้องมัลติมีเดีย: จุดเริ่มต้นของเส้นทางซึ่งมีการฉายภาพมัลติมีเดียตัวอย่างผู้เข้าชมเนื้อหาของพิพิธภัณฑ์และหัวข้อที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาค (วัฒนธรรม, ศิลปะ, ประเพณี, ชาวบ้าน)

ห้องเบื้องต้น: พื้นที่ที่ออกแบบมาเพื่อนำเสนอวิสัยทัศน์ระดับโลกของเนื้อหาทั่วไปผ่านแผงข้อมูล

Hall of the Goldsmiths: แสดงวัฒนธรรม Lambayecan ในชีวิตประจำวัน ในการประชุมเชิงปฏิบัติการเซรามิกส์เทคนิคอายุ 2,500 ปีได้รับการอบและทำซ้ำ ผู้เข้าชมสามารถมีส่วนร่วมโดยการทำซ้ำหรือสร้างชิ้นส่วนของโบราณคดีและวัฒนธรรมท้องถิ่น

ห้องวิวัฒนาการทางวัฒนธรรมของภาคเหนือ: มีการแสดงดนตรีและการเต้นรำศาสนาการหลอกลวงประเพณีวาจาและภาษา Muchik มีการสร้างฉากของ Curanderismo ขึ้นใหม่ เช่นเดียวกับการพักผ่อนหย่อนใจของการทำอย่างละเอียดของ "chicha" (เครื่องดื่มบรรพบุรุษ mochica), สิ่งทอ, เครื่องปั้นดินเผาและการตกปลา ยังแสดงให้เห็นว่าเป็นม้ากกขนาดเท่าจริงและหุ่นในฉากตกปลา

วัสดุของวัฒนธรรมต้นจะปรากฏบนชั้นสอง; เหมือนกับศูนย์พิธีการของ Purulen, Udima, geoglyphs ปริศนา El Búhoและ El ÁguilaในOyotún, คอมเพล็กซ์ศพของ Morro de Eten Shaman และ Salinar และVirú Cultures

ชั้นสามที่อุทิศให้กับChimúและ Inka Culture, ประกอบด้วยผลิตภัณฑ์ของเทคโนโลยีและการผลิต Pre-Hispanic (การเกษตร, งานไม้, เครื่องดนตรี, สิ่งประดิษฐ์ที่ทำใน concha spondyllus และ conus) ที่แสดงการผลิตที่กว้างขวาง

จัดแสดงเซรามิกสิ่งทอสถาปัตยกรรมและทะเลบนชั้นสี่ ฉากของ Caballito de Totora; ของช่างปั้นดินที่แปลงดินเป็นวัตถุที่มีประโยชน์ และช่างทอผ้าที่เอวของเธอนั้นใช้ความชำนาญของเธอเปลี่ยนด้ายเป็นผ้าหรือผ้า

หนึ่งในกลุ่มตัวแทนที่มากที่สุดคือ "นักบวชแห่ง Chornancap" ตัวละครที่เป็นสัญลักษณ์ของศาสนาและอำนาจทางการเมืองในวัฒนธรรมลัมบาเย (ศตวรรษที่ 13 และศตวรรษที่ 13) Trousseau งานศพประกอบด้วยเซรามิกชั้นดี 300 ชิ้นโลหะที่มีทองคำทองแดงโลหะผสมเงินประดับด้วยองค์ประกอบที่เป็นสัญลักษณ์เครื่องประดับที่มีคุณภาพสูงซึ่งรวมถึงวัตถุมุกด้วยลูกปัดทองคำและเงินงานศิลปะขนาดเล็กที่แกะสลักด้วยเปลือกหอย ท่าจอดเรือและหิน