De charme van kleine steden (San Miguel, Cajamarca, Peru)
De volgende reflectie is
algemeen, de inhoud heeft persoonlijke betekenis voor een specifiek geval, de
stad San Miguel, Cajamarca, Peru; daarom stel ik voor dat een ieder zijn eigen
reis maakt en zich in zijn stad, in zijn stad, vestigt, dat hij zijn
"wereld van herinneringen" op zijn eigen manier reconstrueert.
Voor sommige, vooral
degenen die in een stad of een grote stad wonen, en een bezoek aan een kleine
stad, dit is saai, gespeend van charme, beperkt is, kunt u helemaal gaan in een
paar minuten en dan moet je om terug te gaan omdat er geen omleidingen of
perversies van een grote stad. Deze perceptie is geldig voor diegenen die
alleen verzadigd willen zijn met oppervlakkige sensaties en emoties, die de
geest verzadigen, hoewel er geen significante herinneringen zijn. Voor degenen
die zijn geboren en opgegroeid in een grote stad, heeft deze ook zijn charmes,
maar in een andere orde en meerdere vormen.
Voor degenen die zijn
geboren en getogen in een kleine stad, is de geografische omvang secundair, het
gaat om de spirituele, morele, evocatieve grootheid. Wanneer, vanwege de
levensomstandigheden, men moet leven, werken, lijden, genieten van liefhebben, een
gezin hebben in een grote stad, is de terugkeer naar de geboortestad een
gelegenheid voor de totale vernieuwing van de geest.
De stad is altijd klein,
maar nu loopt of wandelingen door de straten zo langzaam mogelijk proberen om
het geheugen beelden van de kindertijd vast te leggen, op zoek naar elkaar
vertrouwd gezicht, elke hoek, elke deur, elk raam, elk geluid, elke geur, elk
geluid en zelfs het geblaf van een hond. Alles wat wordt opgeroepen heeft enige
betekenis.
Al deze evenementen
vormen een soort film die wordt geprojecteerd op het podium van onze geest, de
energie komt uit ons hart, de duur van de film is zo lang als onze wil beslist.
De grote algemene
evocatie komt van de aanblik van de hele stad. Het panorama brengt ons tot
herinnering aan alle leven, alle gebeurtenissen, alle ervaringen.
Dan, de details van de
mensen, de parade, hun iconische elementen zoals de kerk, de school waar we
bestudeerden, elke hoek, gaan we meer concrete, meer intieme, meer persoonlijk,
meer intense situaties.
Het landschap rond de
stad maakt deel uit van het immateriële spoor van de herinnering. Niemand
leefde alleen door de straten, kwamen allemaal uit om het landschap te genieten
want het is rijk aan emoties beelden, geuren, hoe groter de kans van het hebben
van het geheugen een onuitputtelijke rijkdom van de aangename sensaties.
Hardlopen door de groene
velden, wanneer de korenvelden in het rijpingsproces als de bloemen die in
overvloed mei het land om te zetten in een gigantische doek dat ik kon geen
getrouw beeld geeft zelfs de meest vooraanstaande kunstenaar. Vul het zicht en
de andere zintuigen en de geest van kleur, geluiden van de natuur, aroma's,
zon, regen, modder; het is op een bepaalde manier om een voorproefje van de hemel
te kennen, en om die reden is het een andere aangename activiteit die ook wordt
herhaald wanneer hij wordt teruggegeven.
Is niet meer dezelfde
mensen, vrienden of collega's grappen, misschien zelfs hebben een of andere
manier of geheime plek voor avonturen van kinderen verdwenen, maar de geest
heeft de magische kracht om hen tot leven te brengen of weer op te bouwen onze
"plaatsen of magische schuilplaatsen."
Voordat we terugkeren,
kijken we nog een laatste keer om de herinneringen te versterken, alsof we het
favoriete speelgoed weer in de doos willen bewaren tot de volgende gelegenheid,
omdat we het universum van herinneringen bestellen. Hoe te zeggen "tot
later" naar de wereld die we achterlieten, maar die we in ons geheugen
bewaren, en we hebben alleen de terugkeer nodig om enkele details in het
geheugen te verbeteren.
Links van belang:
De kerk van San Miguel (Cajamarca, Peru) - een eigenaardig architecturaal werk
De kerk van San Miguel (Cajamarca, Peru) - een eigenaardig architecturaal werk
