San Miguel, Cajamarca, Peru: Urok i
ewokacja małych miast
Poniższa refleksja jest
ogólna, treść ma osobiste znaczenie dla konkretnego przypadku, miasta San
Miguel, Cajamarca, Peru; dlatego sugeruję, aby każdy odbył swoją własną podróż
i znalazł się w swoim mieście, w swoim mieście, aby odtworzyć na swój sposób
swój "świat wspomnień".
Dla niektórych,
szczególnie tych, którzy mieszkają w mieście lub dużym mieście i odwiedzają
małe miasteczko, jest nudne, pozbawione uroków, ograniczone, które można
całkowicie pokryć w ciągu kilku minut, a następnie trzeba wrócić, ponieważ nie
ma zabawy lub perwersje wielkiego miasta. Ta percepcja jest ważna dla tych,
którzy dążą tylko do nasycenia się powierzchownymi odczuciami i emocjami, które
nasycają ducha, chociaż nie ma znaczących wspomnień. Dla tych, którzy urodzili
się i wychowali w wielkim mieście, ma również swoje uroki, ale w różnej skali i
wielorakich formach.
Dla tych, którzy urodzili
się i dorastali w małym miasteczku, zasięg geograficzny jest drugorzędny, liczy
się duchowa, moralna, sugestywna wielkość. Kiedy z powodu warunków życia
człowiek musi żyć, pracować, cierpieć, cieszyć się kochaniem, mieć rodzinę w
wielkim mieście, powrót do rodzinnego miasta jest okazją do całkowitego
odnowienia ducha.
Miasto jest zawsze małe,
ale teraz spacerujcie lub chodźcie ulicami tak wolno, jak to możliwe, starając
się uchwycić z pamięci obrazy dzieciństwa, patrząc w każdą znaną twarz, każdy
kąt, każde drzwi, każde okno, każdy dźwięk, każdy zapach, każdy hałas, a nawet
szczekanie psa. Wszystko, co wywołuje, ma pewne znaczenie.
Wszystkie te wydarzenia
tworzą rodzaj filmu, który jest wyświetlany na scenie naszego ducha, energia
pochodzi z naszego serca, czas trwania filmu jest tak długi, jak decyduje nasza
wola.
Ogromna ogólna ewokacja
pochodzi z widoku całego miasta. Panorama zaprowadzi nas do pamięci wszelkiego
życia, wszystkich zdarzeń, wszystkich doświadczeń.
Następnie szczegóły dotyczące
miasta, miejsca parady, jego ikonicznych elementów, takich jak Kościół, szkoła,
w której studiujemy, w każdym rogu, przenoszą nas do bardziej konkretnych,
bardziej intymnych, bardziej osobistych, bardziej intensywnych sytuacji.
Krajobraz wokół miasta
jest częścią niematerialnego śladu pamięci. Nikt nie mieszkał tylko pośród
ulic, wszyscy wyszli cieszyć się krajobrazem, a gdy jest bogaty w emocje,
obrazy, aromaty, większa jest możliwość posiadania w pamięci niewyczerpanego
strumienia przyjemnych doznań.
Biegnąc przez zielone
pola, gdy pola kukurydzy są w trakcie dojrzewania, kiedy kwiaty obfitujące w
maju zamieniają Ziemię w gigantyczne płótno, które nie może przedstawiać go
wiernością ani najbardziej wzniosłym artystą. Wypełnij wzrok i inne zmysły i
ducha koloru, dźwięki natury, zapachy, słońce, deszcz, błoto; jest to niejako
sposób na poznanie przedsmaku nieba i dlatego jest to kolejna przyjemna
czynność, która powtarza się również wtedy, gdy jest zwrócona.
Ci sami ludzie już tam nie
są, przyjaciele lub towarzysze psot, może nawet jakaś ścieżka lub sekretne
miejsce dla dziecięcych przygód zniknęło, ale umysł ma magiczną moc, by ożywić
je lub odbudować nasze "magiczne kryjówki".
Następnie, przed powrotem,
ostatnie spojrzenie, aby wzmocnić wspomnienia, tak jakby trzymał ponownie
ulubione zabawki w pudełku do następnej okazji, jako zamawianie wszechświata
wspomnień. Jak powiedzieć "do zobaczenia później" do świata, który
zostawiliśmy, ale który przechowujemy w naszej pamięci i potrzebujemy tylko
powrotu, aby poprawić niektóre szczegóły w pamięci.
