¡Maravillas del Perú, wonderful and magical land! : deniz akımı

Monday, April 22, 2019

Lima, Sis ve Herman Melville (Moby Dick)

Lima, Sis ve Herman Melville (Moby Dick)

Lima'nın sakinleri, kış geldiğinde, soğuk ve ara sıra çiseleyen yağmurların, gün ışığını azaltmanın yanı sıra bir hüzün ve gizem atmosferi yarattığı sisin eklendiğini biliyor.

Alexander Von Humboldt, 1803'teki günlüğünde Peru'nun başkentindeki deneyimlerini anlatıyor. Gösterilen detaylar mevcut olanlardan farklı değildir. Von Humboldt şöyle yazıyor:

“Avrupa'da, güzel seksin lüksü, zarafeti ve güzelliği şehri olarak Lima'yı boyadık ... Bunların hiçbirini görmedim [...] Geceleri sokaklardan kir, köpeklerle ve eşeklerle bezenmiş yolun düzensizliğine eklenen patlama, arabaların geçişini engelliyor [...] Lima, Londra’dan olduğu kadar Peru’dan da uzak ve Amerika’nın diğer bölgelerinde vatanseverliği aşan hiçbir günah yokken, başka hiçbir bölgeyi bilmiyorum. Bu duygu çok zayıf. "

Aralık ile Ocak 1844 arasında denizci olarak seyahat eden Moby Dick'in yazarı Herman Melville, Lima'yla tanışıp bazı hikayeler için sahne bulabilir ve garip ve hüzünlü bir şehir olarak gösterir.

- "Lima'yı, gözyaşları olmayan, görebileceğiniz en garip ve en üzücü şehir yapan nedir? Bunun sebebi, Lima'nın beyaz örtüleri almış olması ve bu beyazlığın en büyük dehşetinin ortaya çıkmasıdır. “Sadece gözyaşı olmayan, görünebilecek en garip ve en üzücü şehir olan Lima'yı yapan şeyler değil.”

Lima gerçekten moral bozucu ve kirli miydi? Humboldt gerçekleri icat etmedi, ancak Londra ya da New York gibi şehirlerin de aynı sorunları yaşadığını hesaba katmadı.

1800'de New York, her 10 yılda iki katına çıkan 30.000 nüfuslu küçük bir şehirdi. İlkel altyapıya sahip büyük nüfus, bulaşıcı hastalıkların salgını (kolera, tifo, tifüs, sarı humma, sıtma ve sivrisinekler ve keneler tarafından bulaşan diğer hastalıklar) salgını artırmak için ideal koşullar yarattı. Atlar hastalıkların yaratıcısıydı; 100.000 ile 200.000 arasında vardı; Her at günde 24 kilo gübre ve birkaç litre idrar bıraktı. Çalışan atlar bakımsızdı, büyük "at garajlarında" yaşadılar; Büyük ahırlar, bu at garajlarının yanında, sıçanlar ve diğer kemirgenleri çekti. 19. yüzyılda New York şehri, insanlar ve hayvanları için inşa edildi. Atlar, domuzlar, koyunlar ve sığırlar kentin günlük yaşamının bir parçasıydı.

Hayvanların varlığına rağmen, sokakları temizlemek için sistematik bir çaba yoktu. Kışın biriken gübre fırtınalar ya da eriyen karlar sırasında zemin zemine süzüldü. Atlar öldüğünde, cesetleri dağılıncaya kadar sokaklarda olabilirdi. Çocuklar sokaklara atılan ölü atlarla oynadılar. Eğer von Humboldt kış aylarında New York’ta olsaydı, Lima’ya gelmeden önce kendini bu kadar küçümseyerek ifade edemezdi.

Melville, yaz aylarında, gökyüzünün açık, sıcak ve hafif olduğu beklenen Lima'daydı; ancak zaman zaman atmosferik olaylar kirli bir oyun oynar ve her şey birkaç gün gri, soğuk ve karanlık olur. Melville bu üzücü günlerde geldi, bu yüzden olumsuz izlenimi.

Meteoroloji Servisi için, gökyüzünde büyük miktarda bulut, soğuk hava bulunması iki faktörden kaynaklanmaktadır: Deniz ısısında, özellikle orta sahillerde (Lima ve Ica); Lima'nın yüksek kesimlerinde, rüzgarlarla sürülen yağmurlar Lima'ya ulaşır. Yağmur, sis, güneş ışınlarını engelleyen ve sabahları daha yoğun olan güçlü bir soğuk algınlığı kimseyi rahatsız etti. Çok yüksek nem yüzdesi,% 96 da zamanı etkiler.

Güneyden gelen Humboldt Akımı, Peru kıyılarından hareket ederek bölgenin iklimini etkiler; onunla temas eden hava katmanlarını soğutmak suretiyle atmosferi doyurur ve rüzgarlar tarafından kıyıya itilen sisleri oluşturur.