¡Maravillas del Perú, wonderful and magical land! : metalwork

Showing posts with label metalwork. Show all posts

Wednesday, June 12, 2019

Brüning Museum, pionier w Lambayeque

Brüning Museum, pionier w Lambayeque

Enrique Brüning

Twórca muzeum, Enrique Brüning, (Hoffeld, Niemcy, 20 sierpnia 1848; Bordesholm, Niemcy, 2 lipca 1928) był badaczem, inżynierem mechanikiem, przyrodnikiem, archeologiem, etnografem, fotografem i kolekcjonerem antyków.

Hans Heinrich, jako inżynier mechanik, w wieku 27 lat, zdecydował się przyjechać do Peru, przybył do portu Callao w 1875 roku. Następnie przybył do portu Elay w Chiclayo, aby pracować jako mechanik na plantacji cukru w Pátapo. Wkrótce zaczął odwiedzać pobliskie hacjendy; od 1894 znany jest jako Enrique.

Zainteresowanie archeologią zaczyna się w 1883 roku, od tego czasu Brüning swoim aparatem fotografował najstarsze budowle i mieszkańców tamtych czasów. Amatorski fotograf i dobry szkicownik, stworzył wysokiej jakości plany; nagrał ponad dwa tysiące zdjęć na szklanych płytach, w filmach negatywnych i pozytywnych. Zakup i zbiór ceramiki, metali, kamieni szlachetnych i rzeźbionego drewna zakończono etnografią, archeologią. Był osobą kochaną i szanowaną.

Kiedy miał 49 lat (1897) i dwadzieścia lat pracy w Peru, wraca do swojego kraju; uzupełnia swoją bibliotekę i łączy z instytucjami najwyższego szczebla. Wrócił do Peru w 1898 roku; w 1902 r. Brüning wziął udział w ryzykownej wyprawie, aby znaleźć najkrótszą trasę między basenem Marañon i wybrzeżem Pacyfiku, w towarzystwie Polaka Eduardo de Habicha i Manuela Antonio Mesonesa Muro, z którym przybył do Pongo de Manseriche. Brüning napisał etnograficzny opis ludów Aguaruna.

Dużo mieszkańcy północnego Peru unikali obcych, ale Brüning zdobył jego zaufanie; przebywał w Villa de Eten, aby studiować język muchik i opublikować słownik w 1917 roku. Jest autorem innych publikacji i artykułów, które opublikował w niemieckich czasopismach Anthropophyteia i Globus. Brüning, skrzypek i meloman, używał woskowych cylindrów i nagrywał muzykę w dialekcie muchik. Oryginały są przechowywane w Muzeum Antropologicznym w Hamburgu w Niemczech, są to pierwsze nagrania muzyki popularnej wykonane w Peru.

W ciągu 50 lat pobytu w Peru kupował i zbierał ceramikę; w 1916 roku miał tak wiele, że postanowił sprzedać część swojej kolekcji państwu peruwiańskiemu. Kawałki te były teraz częścią Pierwszego Regionalnego Muzeum Peru znajdującego się w jego domu, który od 10 lipca 1921 r. Stał się Muzeum Brüninga. Brüning był pierwszym mianowanym dyrektorem. Miał krótki czas urzędowania, a za 77 lat życia i dyskomfort zdrowotny zrezygnował z opuszczenia 17 czerwca 1925 r., Deszczowego popołudnia, bez nikogo strzelającego w Port Eten. W Niemczech nagłe zatrzymanie krążenia spowodowało jego życie 2 lipca 1928 roku.

Muzeum

Narodowe Muzeum Archeologiczne w Brüning, położone w mieście Lambayeque w Peru; Posiada zbiory archeologiczne Lambayeque, Mochicas, Chavín, Vicús, Inca, Chimú. Brüning jest pierwszym muzeum w regionie Lambayeque i jednym z pierwszych wysiłków, aby pokazać bogate bogactwo kulturowe północnego Peru.

W jego ogrodach pokazano Naylamp, założyciela dynastii królów Lambayecan; fasada ma kolorowy mural. Wnętrze głównego budynku ma cztery poziomy, pomiędzy jego korytarzami i halami jest odsłoniętych ponad 1400 archeologicznych elementów, które pokazują wyrafinowaną technologię i jakość artystyczną starożytnych Peruwiańczyków. Najważniejsze prace pochodzą sprzed ponad 10 000 lat. Pierwszym miejscem, w którym działało Muzeum Brüninga, był dom Hansa Heinricha Brüninga w 1921 r. Przy ulicy San Roque 271. Obecna siedziba została otwarta w 1966 r. I była wspierana przez niemiecki rząd. W latach 2005-2006 został przebudowany pod auspicjami rządu niemieckiego.

Wystawa stała

Złoty pokój: W tym środowisku zachowana jest jedna z najważniejszych kolekcji złotniczych w Ameryce (500 sztuk), w tym kawałki znalezione w grobie Pana Sipána.

Sala wystawowa Hans Heinrich Brüning: Ta sala wyświetla dziedzictwo archeologiczne i historyczne założyciela przez 50 lat.

Sala multimedialna: początek trasy, gdzie multimedialna projekcja pobiera próbki z treści muzeum i tematów związanych z regionem (kultura, sztuka, tradycja, folklor).

Pokój wprowadzający: Obszar zaprojektowany w celu zapewnienia globalnej wizji ogólnych treści za pośrednictwem paneli informacyjnych.

Hall of the Goldsmiths: Pokazuje kulturę Lambayecan w codziennym życiu. W warsztacie ceramicznym, 2500 lat techniki są pieczone i reprodukowane; odwiedzający mogą uczestniczyć, odtwarzając lub odtwarzając fragmenty archeologii i lokalnej kultury.

Pokój ewolucji kulturalnej regionu północnego: pokazano dowody muzyki i tańca, religii, szarlatanu, tradycji ustnej i języka Muchik. Odtworzono scenę curanderismo; jak również odtworzenie opracowania „chicha” (napoju rodowego mochica), tekstyliów, ceramiki i rybołówstwa. Pokazany jest również koń trzcinowy naturalnej wielkości i manekiny na scenie wędkarskiej.

Materiały wczesnych kultur pokazane są na drugim piętrze; jak te odpowiadające ośrodkom ceremonialnym Purulen, Udima, enigmatycznym geoglifom El Búho i El Águila w Oyotún, kompleksowi pogrzebowym szamana Morro de Eten oraz kulturom Salinar i Virú.

Trzecie piętro poświęcone kulturze Chimú i Inka zawiera produkty prehiszpańskiej technologii i produkcji (rolnictwo, wyroby z drewna, instrumenty muzyczne, artefakty wykonane w spondyllusie i stożku konchy), które pokazują ogromny postęp technologiczny starożytnych osadników Lambayecano.

Ceramika, tekstylia, architektura i morze są eksponowane na czwartym piętrze. Scena z Caballito de Totora; to mistrz garncarza, który przekształca glinę w użyteczne przedmioty; i tkacz z krosnem w talii, który zręczną sprawnością zamienia nić w tkaniny lub tkaniny.

Jedną z najbardziej reprezentatywnych grup jest „Kapłanka Chornancap”, postać symbolizująca religijność i władzę polityczną w kulturze Lambayeque (XII i XIII w.). Na pogrzebowe spory składają się 300 kawałków drobnej ceramiki, metal ze złotem, miedzią, stopami srebra ozdobionymi elementami ikonograficznymi, wysokiej jakości biżuterią zawierającą perłowe przedmioty ze złotymi i srebrnymi koralikami, miniaturowe dzieła sztuki wyrzeźbione w muszlach mariny i kamień.

Linki do innych muzeów Lambayeque

Muzea Lambayeque w północnym Peru

https://peru-marvels.blogspot.com/2019/06/archeologiczne-muzea-lambayeque.html

Sican Museum of Culture

Muzeum Huaca Chotuna

Muzeum Huaca Rajada

Muzeum strony Túcume

Muzeum Grobów Królewskich Pana Sipána

Referencje

Museo Arqueológico Nacional Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Museo_Arqueol%C3%B3gico_Nacional_Br%C3%BCning

Enrique Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Enrique_Br%C3%BCning

Conozca más del Museo Arqueológico Brüning y los objetos que exhibe. https://andina.pe/agencia/noticia-conozca-mas-del-museo-arqueologico-br%C3%BCning-y-los-objetos-exhibe-716091.aspx

Ministerio de Cultura dispone el ingreso gratuito al Museo Brüning por 96 aniversario

http://cultura.gob.pe/es/comunicacion/noticia/ministerio-de-cultura-dispone-el-ingreso-gratuito-al-museo-bruning-el-10-de

Museo Arqueológico Nacional Bruning

http://imagenyfotos.blogspot.com/2013/12/museo-arqueologico-nacional-bruning.html

Brüning Museum, pioneer in Lambayeque, Peru

Brüning Museum, pioneer in Lambayeque

Enrique Brüning

The creator of the Museum, Enrique Brüning, (Hoffeld, Germany, August 20, 1848; Bordesholm, Germany, July 2, 1928) was a researcher, mechanical engineer, naturalist, archaeologist, ethnographer, photographer and collector of antiquities.

Hans Heinrich, as a mechanical engineer and at the age of 27, decided to come to Peru, arrived at the port of Callao in 1875. He then arrived at the Eten port of Chiclayo to work as a mechanic at the sugar plantation in Pátapo. Soon, he began to visit the nearby haciendas; since 1894 he is known as Enrique.

The interest for the archeology begins in 1883, since then, Brüning with his camera photographed the oldest constructions and the inhabitants of the time. Amateur photographer and good sketcher, he created high quality plans; recorded more than two thousand photos on glass plates, in negative and positive films. The purchase and collection of ceramics, metals, precious stones and carved wood, was completed with ethnography, archeology. He was a loved and respected person.

When he was 49 years old (1897) and twenty years of work in Peru, he returns to his country; completes its library and links with top-level institutions. He returned to Peru in 1898; and in 1902, Brüning took part in a risky expedition to find the shortest route between the Marañon basin and the Pacific coast, accompanied by the Pole Eduardo de Habich and Manuel Antonio Mesones Muro, with whom he came to the Pongo de Manseriche. Brüning wrote an ethnographic description of the Aguaruna peoples.

The muchik inhabitants of the north of Peru avoided strangers, but Brüning earned his trust; he stayed to live in Villa de Eten to study the language muchik, and publish a dictionary in 1917. He is the author of other publications and articles that he published in the German magazines Anthropophyteia and Globus. Brüning, violinist and music lover, used wax cylinders and recorded music in the muchik dialect. The originals are conserved in the Anthropological Museum of Hamburg of Germany, they are the first recordings of popular music made in Peru.

In the 50 years that he was in Peru, he bought and collected ceramics; in 1916 he had so many that he decided to sell part of his collection to the Peruvian State. These pieces were now part of the First Regional Museum of Peru located in his house, which since July 10, 1921 became the Museum of Brüning. Brüning was the first appointed director. He was a short time in office, and for having 77 years of age and health discomfort, resigned to leave June 17, 1925, a rainy afternoon without anyone firing him in Port Eten. In Germany, a sudden cardiac arrest put out his life on July 2, 1928.

The museum

The Brüning National Archaeological Museum, located in the city of Lambayeque, Peru; It has collections of archaeological pieces Lambayeque, Mochicas, Chavín, Vicús, Inca, Chimú. The Brüning is the first museum in the Lambayeque region and one of the first efforts to show the rich cultural wealth of northern Peru.

In its gardens it is shown Naylamp, founder of the dynasty of the Lambayecan kings; the facade has a colorful mural. The interior of the main building has four levels, between its corridors and halls are exposed more than 1400 archaeological pieces that show the sophisticated technology and artistic quality of the ancient Peruvians. The most important works date back more than 10,000 years. The first place where the Brüning Museum operated was the home of Hans Heinrich Brüning, in 1921 at 271 San Roque Street. The current headquarters was opened in 1966 and was supported by the German government. Between 2005 and 2006 it was remodeled under the auspices of the German government.

The permanent exhibition

Golden Room: In this environment one of the most important goldsmith collections of America is conserved (500 pieces), including pieces found in the tomb of the Lord of Sipán.

Exhibition Hall Hans Heinrich Brüning: This room displays the archaeological and historical legacy of the founder for 50 years.

Multimedia Room: Beginning of the route, where a multimedia projection samples the visitor the content of the museum and topics related to the region (culture, art, tradition, folklore).

Introductory Room: Area designed to offer a global vision of the general content through information panels.

Hall of the Goldsmiths: Shows the Lambayecan culture in everyday life. In a ceramics workshop, 2500 years old techniques are baked and reproduced; visitors can participate by reproducing or recreating pieces of archeology and local culture.

Room of Cultural Evolution of the North Region: Evidences of music and dance, religion, quackery, oral tradition and Muchik language are shown. A scene of curanderismo is recreated; as well as recreations of the elaboration of "chicha" (mochica ancestral drink), textile, pottery and fishing. Also shown is a life-size reed horse and mannequins in a fishing scene.

Materials of the Early Cultures are shown on the second floor; as those corresponding to ceremonial centers of Purulen, Udima, the enigmatic geoglyphs El Búho and El Águila in Oyotún, the funerary complex of the Morro de Eten Shaman, and the Salinar and Virú Cultures.

The third floor dedicated to the Chimú and Inka Culture, contains products of Pre-Hispanic Technology and Production (agriculture, woodwork, musical instruments, artifacts made in concha spondyllus and conus) that show the vast production and technological advance of the ancient Lambayecano settlers.

Ceramic, textiles, architecture and the sea are exhibited on the fourth floor. The scene of the Caballito de Totora; that of the master potter who transforms clay into useful objects; and the weaver with her loom at the waist that with her manual dexterity turning the thread into fabrics or fabrics.

One of the most representative groups is the "Priestess of Chornancap", character that symbolizes religiosity and political power in the Lambayeque Culture (12th and 13th century AD). The funeral trousseau is made up of 300 pieces of fine ceramics, metal with gold, copper, silver alloys adorned with iconographic elements, high quality jewelry that includes pearl objects with gold and silver beads, miniature works of art carved in shells marinas and stone.

Links to other Lambayeque Museums

Museums of Lambayeque, northern Peru

https://peru-marvels.blogspot.com/2019/06/archaeological-museums-of-lambayeque.html

Sican Museum of Culture

Museum of Huaca Chotuna

Museum of Huaca Rajada

Túcume site museum

Museum of Royal Tombs of the Lord of Sipán

References