Brüning Müzesi, Lambayeque'de öncü

Brüning Müzesi, Lambayeque'de öncü

Enrique Brüning

Müzenin yaratıcısı Enrique Brüning (Hoffeld, Almanya, 20 Ağustos 1848; Bordesholm, Almanya, 2 Temmuz 1928) araştırmacı, makine mühendisi, doğa bilimci, arkeolog, etnograf, fotoğrafçı ve antika koleksiyoncusu idi.

Makine mühendisi ve 27 yaşında olan Hans Heinrich, Peru'ya gelmeye karar verdi ve 1875'te Callao limanına ulaştı. Daha sonra Pátapo'daki şeker plantasyonunda mekanik olarak çalışmak üzere Chiclayo'nun Eten limanına geldi. Yakında yakındaki haciendas'ı ziyaret etmeye başladı; 1894'ten beri Enrique olarak biliniyor.

Arkeolojiye ilgi 1883'te başlıyor, o zamandan beri Brüning kamerasıyla birlikte en eski yapıları ve zamanın sakinlerini fotoğrafladı. Amatör fotoğrafçı ve iyi skeççi, yüksek kaliteli planlar yarattı; negatif ve pozitif filmlerde cam plakalara iki binden fazla fotoğraf kaydedildi. Seramik, metal, değerli taş ve oymalı ahşap alım satımı etnografya ve arkeoloji ile tamamlanmıştır. O sevilen ve saygı duyulan bir insandı.

49 yaşında (1897) Peru'da yirmi yıl çalıştığında ülkesine geri döndü; kütüphanesini tamamlar ve üst düzey kurumlarla bağlantı kurar. 1898'de Peru'ya döndü; 1902'de Brüning, Pongo de Manseriche'ye geldiği Pole Eduardo de Habich ve Manuel Antonio Mesones Muro ile birlikte Marañon havzası ile Pasifik kıyıları arasındaki en kısa rotayı bulmak için riskli bir seferde yer aldı. Brüning, Aguaruna halklarının etnografik bir tanımını yazdı.

Peru'nun kuzeyindeki pek çok nüfus yabancılardan kaçındı, ama Brüning güvenini kazandı; muchi dilini incelemek ve 1917'de bir sözlük yayınlamak için Villa de Eten'de yaşamaya devam etti. Alman dergileri Antropofitya ve Globus'ta yayınladığı diğer yayınların ve makalelerin yazarıdır. Brüning, kemancı ve müzik aşığı, muchik lehçesinde balmumu silindirleri ve kaydedilmiş müzik kullanıldı. Orijinaller, Almanya'nın Hamburg Antropoloji Müzesi'nde korunmaktadır, bunlar Peru'da yapılan popüler müziğin ilk kayıtlarıdır.

Peru’da olduğu 50 yıl boyunca seramik aldı ve topladı; 1916'da, koleksiyonunun bir bölümünü Peru Devletine satmaya karar verdiği için çok fazla kişi vardı. Bu parçalar şimdi, 10 Temmuz 1921'den bu yana Brüning Müzesi olan evinde bulunan Peru Birinci Bölge Müzesi'nin bir parçasıydı. Brüning ilk atanan yönetmendi. Kısa bir süre görevde kaldı ve 77 yaş ve sağlık rahatsızlığı yaşadığı için, 17 Haziran 1925'te, hiç kimse onu Port Eten'e ateş etmeden yağmurlu bir öğleden sonra bırakmak için istifa etti. Almanya'da ani bir kalp durması 2 Temmuz 1928'de hayatını verdi.

Müze

Peru, Lambayeque şehrinde bulunan Brüning Ulusal Arkeoloji Müzesi; Lambayeque, Mochicas, Chavín, Vicús, Inca, Chimú gibi arkeolojik eserler koleksiyonlarına sahiptir. Brüning, Lambayeque bölgesindeki ilk müze ve kuzey Peru'nun zengin kültürel zenginliklerini göstermek için yapılan ilk çabalardan biridir.

Bahçelerinde Lambayecan krallarının hanedanının kurucusu Naylamp; cephenin renkli bir resmi var. Ana binanın içi dört katlıdır, koridorları ve salonları arasında antik Peruluların sofistike teknolojisini ve sanatsal kalitesini gösteren 1400'den fazla arkeolojik eser vardır. En önemli eserler 10.000 yıldan daha eskilere dayanıyor. Brüning Müzesi'nin faaliyet gösterdiği ilk yer, 1921'de 271 San Roque Caddesi'ndeki Hans Heinrich Brüning'in evi idi ve şu anki merkezi 1966'da açıldı ve Alman hükümeti tarafından desteklendi. 2005-2006 yılları arasında Alman hükümetinin himayesinde yeniden düzenlendi.

Kalıcı sergi

Altın Oda: Bu ortamda, Sipán Lordu'nun mezarında bulunan eserler de dahil olmak üzere Amerika'nın en önemli kuyumculuk koleksiyonlarından biri (500 parça) korunmuştur.

Sergi Salonu Hans Heinrich Brüning: Bu oda 50 yıl boyunca kurucunun arkeolojik ve tarihi mirasını gösterir.

Multimedya Odası: Bir multimedya projeksiyonunun ziyaretçiyi müzenin içeriğini ve bölgeyle ilgili konuları (kültür, sanat, gelenek, folklor) örneklediği rotanın başlangıcı.

Giriş Odası: Bilgi panelleri aracılığıyla genel içeriğin küresel bir vizyonunu sunmak için tasarlanmış alan.

Kuyumcular Salonu: Günlük yaşamda Lambayecan kültürünü gösterir. Bir seramik atölyesinde, 2500 yıllık teknikler pişirilir ve yeniden üretilir; ziyaretçiler, arkeoloji ve yerel kültür parçalarını çoğaltarak veya yeniden oluşturarak katılabilirler.

Kuzey Bölgesinin Kültürel Gelişimi Odası: Müzik ve dans, din, sorgulama, sözlü gelenek ve Muchik dilinin kanıtları gösterilmektedir. Bir curanderismo sahnesi yeniden yaratıldı; "chicha" nın (mochica atalarının içeceği), tekstil, seramik ve balık avcılığının detaylandırılmasının yeniden yaratılması. Ayrıca balıkçılık sahnesindeki yaşam boyu kamış atı ve mankenler gösterilmektedir.

İlk kültürün malzemeleri ikinci katta gösterilmektedir; Purulen, Udima, Morro de Eten Shaman'ın cenaze kompleksi Oyotún'daki gizemli geoglifler El Búho ve El Águila'nın tören merkezlerine karşılık gelenler ve Salinar ve Virú Kültürleri.

Chimú ve Inka Culture'a adanmış üçüncü kat, antik Lambayecano yerleşimcilerin geniş üretim ve teknolojik ilerlemesini gösteren, Hispanik Teknoloji ve Üretim (tarım, ağaç işleri, müzik aletleri, concha spondyllus ve conus'ta yapılan eserler) ürünlerini içermektedir.

Dördüncü katta seramik, tekstil, mimari ve deniz sergilenmektedir. Caballito de Totora'nın manzarası; kili faydalı nesnelere dönüştüren usta çömlekçininki; ve dokuma tezgâhı belinde, el becerisi ile ipliği kumaşlara veya kumaşlara çeviren dokumacı.

En temsilci gruplardan biri, Lambayeque Kültüründe (MS 12. ve 13. yüzyıl) dindarlığı ve politik gücü sembolize eden "Chornancap Rahibi" dir. Cenaze binası, ikonografik elemanlarla süslenmiş altın, bakır, gümüş ve metalik alaşımlardan yapılmış, 300 parça ince seramikten, altın ve gümüş boncuklu inci objelerden oluşan yüksek kaliteli mücevherlerden, kabukları oyulmuş minyatür sanat eserlerinden oluşmaktadır. marinalar ve taş.

Diğer Lambayeque Müzeleri Linkleri

Peru'nun kuzeyindeki Lambayeque Müzeleri

https://peru-marvels.blogspot.com/2019/06/lambayeque-arkeoloji-muzeleri-zorunlu.html

Sican Kültür Müzesi

Huaca Chotuna Müzesi

Huaca Rajada Müzesi

Túcume şantiye müzesi

Sipán Lordu Kraliyet Mezarları Müzesi

Referanslar

Museo Arqueológico Nacional Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Museo_Arqueol%C3%B3gico_Nacional_Br%C3%BCning

Enrique Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Enrique_Br%C3%BCning

Conozca más del Museo Arqueológico Brüning y los objetos que exhibe. https://andina.pe/agencia/noticia-conozca-mas-del-museo-arqueologico-br%C3%BCning-y-los-objetos-exhibe-716091.aspx

Ministerio de Cultura dispone el ingreso gratuito al Museo Brüning por 96 aniversario

http://cultura.gob.pe/es/comunicacion/noticia/ministerio-de-cultura-dispone-el-ingreso-gratuito-al-museo-bruning-el-10-de

Museo Arqueológico Nacional Bruning

http://imagenyfotos.blogspot.com/2013/12/museo-arqueologico-nacional-bruning.html

Brüning Museum, pionjär i Lambayeque

Brüning Museum, pionjär i Lambayeque

Enrique Brüning

Skaparen av Museum, Enrique Brüning, (Hoffeld, Tyskland den 20 augusti 1848. Bordesholm, Tyskland, 2 juli, 1928) var en forskare, en mekanisk ingenjör, natura, arkeolog, etnograf, fotograf och samlare av antikviteter.

Hans Heinrich, som mekaniker och ingenjör med 27 år, bestämde sig för att komma till Peru, kom till hamnen i Callao 1875. Då kom han till hamnen i Eten Chiclayo att arbeta som mekaniker i socker dödsbo Pátapo. Snart började han besöka de närliggande haciendasna; Sedan 1894 är han känd som Enrique.

Intresset för arkeologin börjar 1883, sedan dess har Brüning med sin kamera fotograferat de äldsta konstruktionerna och invånarna i tiden. Amatörfotograf och bra skisser skapade han högkvalitativa planer; spelade in mer än två tusen bilder på glasplattor, i negativa och positiva filmer. Inköp och samling av keramik, metaller, ädelstenar och snidat trä kompletterades med etnografi, arkeologi. Han var en älskad och respekterad person.

När han var 49 år gammal (1897) och tjugo års arbete i Peru, återvänder han till sitt land; kompletterar sitt bibliotek och länkar med högskolans institutioner. Han återvände till Peru 1898; och 1902, Brüning deltog i en riskabel expedition för att hitta den kortaste vägen mellan Maranon Basin och Stillahavskusten, tillsammans med den polska Eduardo de Habich och Manuel Antonio Mesones Muro, som han kom att sätta Manseriche. Brüning skrev en etnografisk beskrivning av Aguarunas folk.

De nordiska Peruens muchikinbyggare undvikde främlingar, men Brüning fick sitt förtroende; Han gick att leva i staden Eten Muchik att studera språket och publicera en ordlista i 1917. Han är författare till andra publikationer och artiklar som publicerats i tyska tidningar Anthropophyteia och Globus. Brüning, violinist och musikälskare, använde vaxcylindrar och inspelad musik i muchik dialekten. Originalerna bevaras i det antropologiska museet i Hamburg i Tyskland, de är de första inspelningarna av populärmusik gjord i Peru.

Under de 50 år som han var i Peru köpte och samlade han keramik; år 1916 hade han så många att han bestämde sig för att sälja en del av hans samling till den peruanska staten. Dessa stycken var nu en del av det första regionala museet i Peru som ligger i hans hus, som sedan den 10 juli 1921 blev Museum of Brüning. Brüning var den första utsedda direktören. Han hade en kort tid i tjänst och för att ha 77 års ålder och hälsosvårigheter, avgick att lämna 17 juni 1925, en regnig eftermiddag utan att någon skulle skjuta honom i Port Eten. I Tyskland slog ett plötsligt hjärtstillestånd sitt liv den 2 juli 1928.

Museet

Brüning National Archaeological Museum, beläget i staden Lambayeque, Peru; Det har samlingar av arkeologiska bitar Lambayeque, Mochicas, Chavín, Vicús, Inca, Chimú. Brüning är det första museet i Lambayeque-regionen och en av de första ansträngningarna för att visa den rika kulturella rikedomen i norra Peru.

I dess trädgårdar visas det Naylamp, grundare av Lambayecan-kungens dynasti. fasaden har en färgstark väggmålning. Inne i huvudbyggnaden har fyra nivåer, inklusive dess korridorer och salar under 1400 arkeologiska bitar visar sofistikerad teknik och konstnärlig kvalitet av de gamla peruaner är utsatta. De viktigaste arbetena går tillbaka mer än 10 000 år. Den första plats där drev Brüning Museum var hemma hos Hans Heinrich Brüning 1921 vid San Roque 271. nuvarande huvudkontor öppnades 1966 och stöddes av den tyska regeringen. Mellan 2005 och 2006 ombyggdes den under den tyska regeringens regi.

Den permanenta utställningen

Gyllene rum: I denna miljö bevaras en av de viktigaste guldsmedsamlingarna i Amerika (500 stycken), inklusive bitar som finns i Herrens Sipans grav.

Utställningshallen Hans Heinrich Brüning: Detta rum visar grundareens arkeologiska och historiska arv i 50 år.

Multimedia Room: Början av vägen, där en multimedia projektion provar besökaren innehållet i museet och ämnen som är relaterade till regionen (kultur, konst, tradition, folklore).

Inledande rum: Område utformat för att erbjuda en global vision av det allmänna innehållet genom informationspaneler.

Hall of the Goldsmiths: Visar Lambayecan-kulturen i vardagen. I en keramikverkstad bakas 2500 år gamla tekniker och reproduceras; Besökare kan delta genom att reproducera eller återskapa bitar av arkeologi och lokal kultur.

Room Kultur Utvecklingen av Norra Region: Bevis på musik och dans, religion, tro healing, muntlig tradition och språk Muchik visas. En scen av curanderismo återskapas; och rekreation för framställning "chicha" (Mochica släkt- dryck), textilier, keramik och fiske. Också visas en livstidsrödhäst och mannequins i en fiskeplats.

Material från de tidiga kulturerna visas på andra våningen; såsom motsvarande ceremoniella centra Purulen, Udima, gåtfulla geoglifos The Owl och Eagle Oyotún, grav komplexa champaign Morro Eten och Salinar och Viru kulturer.

Den tredje våningen tillägnad Chimu och Inka kultur, som innehåller produkter prehispanic teknik och produktion (jordbruk, träslöjd, musikinstrument, artefakter som gjorts i spondyllus skal och Conus) visar den stora produktionen och tekniska framsteg lambayecano gammal bybo.

Keramik, textilier, arkitektur och havet visas på fjärde våningen. Scenen av Caballito de Totora; det hos mästarepotten som omvandlar lera till användbara föremål; och vävstolen med sin midja med manuell fingerfärdighet omvandling av garnet i tyger eller.

En av de mest representativa uppsättningar är "Priestess av Chornancap" karaktär som symboliserar den religiösa och politiska makten i Lambayeque kultur (XII och XIII-talet D.C.). Nedgrävning utrustningen är sammansatt av 300 stycken av fint keramiskt, metallegeringar av guld, koppar, dekorerad med ikonografiska element, hög kvalitet smycken inklusive föremål pärlor pärlstav guld och silver, konstverk miniatyr ristade skal silver hav och sten.

Länkar till andra Lambayeque-museer

Museer av Lambayeque, norra Peru

https://peru-marvels.blogspot.com/2019/06/arkeologiska-museer-av-lambayeque.html

Sican Museum of Culture

Museum of Huaca Chotuna

Museum of Huaca Rajada

Túcume plats museum

Museum of Royal Tombs av Lord of Sipán

Referenser

Museo Arqueológico Nacional Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Museo_Arqueol%C3%B3gico_Nacional_Br%C3%BCning

Enrique Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Enrique_Br%C3%BCning

Conozca más del Museo Arqueológico Brüning y los objetos que exhibe. https://andina.pe/agencia/noticia-conozca-mas-del-museo-arqueologico-br%C3%BCning-y-los-objetos-exhibe-716091.aspx

Ministerio de Cultura dispone el ingreso gratuito al Museo Brüning por 96 aniversario

http://cultura.gob.pe/es/comunicacion/noticia/ministerio-de-cultura-dispone-el-ingreso-gratuito-al-museo-bruning-el-10-de

Museo Arqueológico Nacional Bruning

http://imagenyfotos.blogspot.com/2013/12/museo-arqueologico-nacional-bruning.html

Museu Brüning, pioneiro em Lambayeque, Peru

Museu Brüning, pioneiro em Lambayeque

Enrique Brüning

O criador do Museu, Enrique Brüning, (Hoffeld, Alemanha, 20 de agosto de 1848; Bordesholm, Alemanha, 02 de julho de 1928) foi um pesquisador, um engenheiro mecânico, naturalista, arqueólogo, etnógrafo, fotógrafo e colecionador de antiguidades.

Hans Heinrich, como mecânico e engenheiro com 27 anos, decidiu vir para o Peru, chegou ao porto de Callao, em 1875. Em seguida, ele chegou ao porto de Eten Chiclayo para trabalhar como mecânico na propriedade de açúcar de Pátapo. Logo, ele começou a visitar as fazendas próximas; desde 1894 ele é conhecido como Enrique.

O interesse pela arqueologia começa em 1883, desde então, Brüning com sua câmera fotografou as construções mais antigas e os habitantes da época. Fotógrafo amador e bom desenhista, criou planos de alta qualidade; gravou mais de duas mil fotos em placas de vidro, em filmes negativos e positivos. A compra e coleta de cerâmicas, metais, pedras preciosas e madeira esculpida, foi concluída com etnografia, arqueologia. Ele era uma pessoa amada e respeitada.

Quando ele tinha 49 anos (1897) e vinte anos de trabalho no Peru, ele retornou ao seu país; completa sua biblioteca e links com instituições de nível superior. Ele retornou ao Peru em 1898; e em 1902, Brüning participou de uma expedição arriscada para encontrar o caminho mais curto entre a bacia do Maranon e da costa do Pacífico, acompanhado pelo polonês Eduardo de Habich e Manuel Antonio Mesones Muro, com quem chegou a colocar Manseriche. Brüning escreveu uma descrição etnográfica dos povos Aguaruna.

Os habitantes do muchik do norte do Peru evitaram estranhos, mas Brüning ganhou sua confiança; Ele foi viver na cidade de Eten Muchik para estudar a língua, e publicar um dicionário em 1917. Ele é o autor de outras publicações e artigos publicados em revistas alemãs Anthropophyteia e Globus. Brüning, violinista e amante de música, usaram cilindros de cera e gravaram música no dialeto do muchik. Os originais são conservados no Museu Antropológico de Hamburgo da Alemanha, são as primeiras gravações de música popular feitas no Peru.

Nos 50 anos em que esteve no Peru, comprou e colecionou cerâmica; em 1916 ele teve tantos que decidiu vender parte de sua coleção para o Estado peruano. Essas peças faziam parte do Primeiro Museu Regional do Peru localizado em sua casa, que desde 10 de julho de 1921 tornou-se o Museu de Brüning. Brüning foi o primeiro diretor nomeado. Foi um curto período de tempo no escritório, e ter 77 anos de doenças idade e saúde, renunciou a deixar 17 de junho, 1925, uma tarde chuvosa sem que ninguém disparou no Porto Eten. Na Alemanha, uma parada cardíaca repentina prolongou sua vida em 2 de julho de 1928.

O Museu

O Museu Nacional de Arqueologia de Brüning, localizado na cidade de Lambayeque, Peru; Tem coleções de peças arqueológicas Lambayeque, Mochicas, Chavín, Vicús, Inca, Chimú. O Brüning é o primeiro museu na região de Lambayeque e um dos primeiros esforços para mostrar a rica riqueza cultural do norte do Peru.

Em seus jardins é mostrado Naylamp, fundador da dinastia dos reis de Lambayecan; a fachada tem um mural colorido. Dentro do edifício principal tem quatro níveis, incluindo seus corredores e salas de mais de 1.400 peças arqueológicas que mostram a tecnologia sofisticada e qualidade artística dos antigos peruanos estão expostos. As obras mais importantes datam de mais de 10.000 anos. O primeiro lugar onde funcionou o Museu Brüning foi a casa de Hans Heinrich Brüning em 1921 em San Roque 271. A sede atual foi inaugurado em 1966 e foi apoiado pelo governo alemão. Entre 2005 e 2006, foi remodelado sob os auspícios do governo alemão.

A exposição permanente

Sala Dourada: Neste ambiente conserva-se uma das mais importantes coleções de ourives da América (500 peças), incluindo peças encontradas no túmulo do Senhor de Sipán.

Salão de Exposições Hans Heinrich Brüning: Esta sala exibe o legado arqueológico e histórico do fundador por 50 anos.

Sala Multimídia: Início da rota, onde uma projeção multimídia mostra ao visitante o conteúdo do museu e temas relacionados à região (cultura, arte, tradição, folclore).

Sala Introdutória: Área projetada para oferecer uma visão global do conteúdo geral através de painéis informativos.

Hall of the Goldsmiths: Mostra a cultura Lambayecan na vida cotidiana. Em uma oficina de cerâmica, técnicas de 2500 anos de idade são cozidas e reproduzidas; os visitantes podem participar reproduzindo ou recriando peças de arqueologia e cultura local.

Sala de Evolução Cultural da Região Norte: Evidências de música e dança, religião, charlatanismo, tradição oral e língua muchique são mostradas. Uma cena de curanderismo é recriada; bem como recriações da elaboração de "chicha" (bebida ancestral mochica), têxtil, cerâmica e pesca. Também é mostrado um cavalo de junco em tamanho real e manequins em uma cena de pesca.

Materiais das primeiras culturas são mostrados no segundo andar; como correspondendo aos centros cerimonial Purulen, Udima, geoglifos enigmáticas A coruja e Eagle Oyotún, o complexo funerário de Champaign morro ten, e Culturas Salinar e Viru.

O terceiro andar dedicado à cultura Chimu e Inca, contendo produtos de tecnologia pré-hispânico e Produção (agricultura, madeira, instrumentos musicais, artefatos feitos com casca spondyllus e conus), mostrando a grande produção e avanço tecnológico lambayecano morador de idade.

Cerâmica, tecidos, arquitetura e mar estão expostos no quarto andar. A cena do Caballito de Totora; a do mestre oleiro que transforma a argila em objetos úteis; e o tecelão com seu tear na cintura que, com sua destreza manual, transformava o fio em tecidos ou tecidos.

Um dos grupos mais representativos é a "Sacerdotisa de Chornancap", personagem que simboliza a religiosidade e o poder político na cultura Lambayeque (séculos XII e XIII). O equipamento enterro é composto de 300 peças de cerâmica fina, ligas de metais de ouro, cobre, decorado com elementos iconográficos, jóias de alta qualidade, incluindo objetos de contas de ouro contas e prata, obras de arte em miniatura esculpida conchas de prata marinas e pedras.

Links para outros museus de Lambayeque

Museus de Lambayeque, norte do Peru

https://peru-marvels.blogspot.com/2019/06/museus-arqueologicos-de-lambayeque.html

Museu da cultura de Sican

Museu da Huaca Chotuna

Museu da Huaca Rajada

Museu do site Túcume

Museu das Tumbas Reais do Senhor de Sipán

Referências

Museo Arqueológico Nacional Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Museo_Arqueol%C3%B3gico_Nacional_Br%C3%BCning

Enrique Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Enrique_Br%C3%BCning

Conozca más del Museo Arqueológico Brüning y los objetos que exhibe. https://andina.pe/agencia/noticia-conozca-mas-del-museo-arqueologico-br%C3%BCning-y-los-objetos-exhibe-716091.aspx

Ministerio de Cultura dispone el ingreso gratuito al Museo Brüning por 96 aniversario

http://cultura.gob.pe/es/comunicacion/noticia/ministerio-de-cultura-dispone-el-ingreso-gratuito-al-museo-bruning-el-10-de

Museo Arqueológico Nacional Bruning

http://imagenyfotos.blogspot.com/2013/12/museo-arqueologico-nacional-bruning.html

Brüning Museum, pionier w Lambayeque

Brüning Museum, pionier w Lambayeque

Enrique Brüning

Twórca muzeum, Enrique Brüning, (Hoffeld, Niemcy, 20 sierpnia 1848; Bordesholm, Niemcy, 2 lipca 1928) był badaczem, inżynierem mechanikiem, przyrodnikiem, archeologiem, etnografem, fotografem i kolekcjonerem antyków.

Hans Heinrich, jako inżynier mechanik, w wieku 27 lat, zdecydował się przyjechać do Peru, przybył do portu Callao w 1875 roku. Następnie przybył do portu Elay w Chiclayo, aby pracować jako mechanik na plantacji cukru w ​​Pátapo. Wkrótce zaczął odwiedzać pobliskie hacjendy; od 1894 znany jest jako Enrique.

Zainteresowanie archeologią zaczyna się w 1883 roku, od tego czasu Brüning swoim aparatem fotografował najstarsze budowle i mieszkańców tamtych czasów. Amatorski fotograf i dobry szkicownik, stworzył wysokiej jakości plany; nagrał ponad dwa tysiące zdjęć na szklanych płytach, w filmach negatywnych i pozytywnych. Zakup i zbiór ceramiki, metali, kamieni szlachetnych i rzeźbionego drewna zakończono etnografią, archeologią. Był osobą kochaną i szanowaną.

Kiedy miał 49 lat (1897) i dwadzieścia lat pracy w Peru, wraca do swojego kraju; uzupełnia swoją bibliotekę i łączy z instytucjami najwyższego szczebla. Wrócił do Peru w 1898 roku; w 1902 r. Brüning wziął udział w ryzykownej wyprawie, aby znaleźć najkrótszą trasę między basenem Marañon i wybrzeżem Pacyfiku, w towarzystwie Polaka Eduardo de Habicha i Manuela Antonio Mesonesa Muro, z którym przybył do Pongo de Manseriche. Brüning napisał etnograficzny opis ludów Aguaruna.

Dużo mieszkańcy północnego Peru unikali obcych, ale Brüning zdobył jego zaufanie; przebywał w Villa de Eten, aby studiować język muchik i opublikować słownik w 1917 roku. Jest autorem innych publikacji i artykułów, które opublikował w niemieckich czasopismach Anthropophyteia i Globus. Brüning, skrzypek i meloman, używał woskowych cylindrów i nagrywał muzykę w dialekcie muchik. Oryginały są przechowywane w Muzeum Antropologicznym w Hamburgu w Niemczech, są to pierwsze nagrania muzyki popularnej wykonane w Peru.

W ciągu 50 lat pobytu w Peru kupował i zbierał ceramikę; w 1916 roku miał tak wiele, że postanowił sprzedać część swojej kolekcji państwu peruwiańskiemu. Kawałki te były teraz częścią Pierwszego Regionalnego Muzeum Peru znajdującego się w jego domu, który od 10 lipca 1921 r. Stał się Muzeum Brüninga. Brüning był pierwszym mianowanym dyrektorem. Miał krótki czas urzędowania, a za 77 lat życia i dyskomfort zdrowotny zrezygnował z opuszczenia 17 czerwca 1925 r., Deszczowego popołudnia, bez nikogo strzelającego w Port Eten. W Niemczech nagłe zatrzymanie krążenia spowodowało jego życie 2 lipca 1928 roku.

Muzeum

Narodowe Muzeum Archeologiczne w Brüning, położone w mieście Lambayeque w Peru; Posiada zbiory archeologiczne Lambayeque, Mochicas, Chavín, Vicús, Inca, Chimú. Brüning jest pierwszym muzeum w regionie Lambayeque i jednym z pierwszych wysiłków, aby pokazać bogate bogactwo kulturowe północnego Peru.

W jego ogrodach pokazano Naylamp, założyciela dynastii królów Lambayecan; fasada ma kolorowy mural. Wnętrze głównego budynku ma cztery poziomy, pomiędzy jego korytarzami i halami jest odsłoniętych ponad 1400 archeologicznych elementów, które pokazują wyrafinowaną technologię i jakość artystyczną starożytnych Peruwiańczyków. Najważniejsze prace pochodzą sprzed ponad 10 000 lat. Pierwszym miejscem, w którym działało Muzeum Brüninga, był dom Hansa Heinricha Brüninga w 1921 r. Przy ulicy San Roque 271. Obecna siedziba została otwarta w 1966 r. I była wspierana przez niemiecki rząd. W latach 2005-2006 został przebudowany pod auspicjami rządu niemieckiego.

Wystawa stała

Złoty pokój: W tym środowisku zachowana jest jedna z najważniejszych kolekcji złotniczych w Ameryce (500 sztuk), w tym kawałki znalezione w grobie Pana Sipána.

Sala wystawowa Hans Heinrich Brüning: Ta sala wyświetla dziedzictwo archeologiczne i historyczne założyciela przez 50 lat.

Sala multimedialna: początek trasy, gdzie multimedialna projekcja pobiera próbki z treści muzeum i tematów związanych z regionem (kultura, sztuka, tradycja, folklor).

Pokój wprowadzający: Obszar zaprojektowany w celu zapewnienia globalnej wizji ogólnych treści za pośrednictwem paneli informacyjnych.

Hall of the Goldsmiths: Pokazuje kulturę Lambayecan w codziennym życiu. W warsztacie ceramicznym, 2500 lat techniki są pieczone i reprodukowane; odwiedzający mogą uczestniczyć, odtwarzając lub odtwarzając fragmenty archeologii i lokalnej kultury.

Pokój ewolucji kulturalnej regionu północnego: pokazano dowody muzyki i tańca, religii, szarlatanu, tradycji ustnej i języka Muchik. Odtworzono scenę curanderismo; jak również odtworzenie opracowania „chicha” (napoju rodowego mochica), tekstyliów, ceramiki i rybołówstwa. Pokazany jest również koń trzcinowy naturalnej wielkości i manekiny na scenie wędkarskiej.

Materiały wczesnych kultur pokazane są na drugim piętrze; jak te odpowiadające ośrodkom ceremonialnym Purulen, Udima, enigmatycznym geoglifom El Búho i El Águila w Oyotún, kompleksowi pogrzebowym szamana Morro de Eten oraz kulturom Salinar i Virú.

Trzecie piętro poświęcone kulturze Chimú i Inka zawiera produkty prehiszpańskiej technologii i produkcji (rolnictwo, wyroby z drewna, instrumenty muzyczne, artefakty wykonane w spondyllusie i stożku konchy), które pokazują ogromny postęp technologiczny starożytnych osadników Lambayecano.

Ceramika, tekstylia, architektura i morze są eksponowane na czwartym piętrze. Scena z Caballito de Totora; to mistrz garncarza, który przekształca glinę w użyteczne przedmioty; i tkacz z krosnem w talii, który zręczną sprawnością zamienia nić w tkaniny lub tkaniny.

Jedną z najbardziej reprezentatywnych grup jest „Kapłanka Chornancap”, postać symbolizująca religijność i władzę polityczną w kulturze Lambayeque (XII i XIII w.). Na pogrzebowe spory składają się 300 kawałków drobnej ceramiki, metal ze złotem, miedzią, stopami srebra ozdobionymi elementami ikonograficznymi, wysokiej jakości biżuterią zawierającą perłowe przedmioty ze złotymi i srebrnymi koralikami, miniaturowe dzieła sztuki wyrzeźbione w muszlach mariny i kamień.

Linki do innych muzeów Lambayeque

Muzea Lambayeque w północnym Peru

https://peru-marvels.blogspot.com/2019/06/archeologiczne-muzea-lambayeque.html

Sican Museum of Culture

Muzeum Huaca Chotuna

Muzeum Huaca Rajada

Muzeum strony Túcume

Muzeum Grobów Królewskich Pana Sipána

Referencje

Museo Arqueológico Nacional Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Museo_Arqueol%C3%B3gico_Nacional_Br%C3%BCning

Enrique Brüning

https://es.wikipedia.org/wiki/Enrique_Br%C3%BCning

Conozca más del Museo Arqueológico Brüning y los objetos que exhibe. https://andina.pe/agencia/noticia-conozca-mas-del-museo-arqueologico-br%C3%BCning-y-los-objetos-exhibe-716091.aspx

Ministerio de Cultura dispone el ingreso gratuito al Museo Brüning por 96 aniversario

http://cultura.gob.pe/es/comunicacion/noticia/ministerio-de-cultura-dispone-el-ingreso-gratuito-al-museo-bruning-el-10-de

Museo Arqueológico Nacional Bruning

http://imagenyfotos.blogspot.com/2013/12/museo-arqueologico-nacional-bruning.html